Bir yılın daha sonuna geldik. Bu yıl sahiden bizler açısından şiddetli bir yıl oldu. Pandemi süreci oyun dünyasını da hayli etkiledi. Oyunlara ilginin epey yükseldiği bir devirde, oyun dünyası da krizlerin pençesine düştü. Lakin ortada bizleri sevindiren, oynamaktan keyif aldığımız, yüzümüzü güldüren imaller da geldi her vakit olduğu üzere. Yılı ufak ufak kapatırken, bu yılın hoş üretimlerini da bir analım istedik; bir liste hazırladık siz sevgili Oyungezerlerimize.
Listeye geçmeden bir noktanın altını çizmek istiyorum; burada rastgele bir sıralama yok; yani “yılın en güzel oyunu şu, ikincisi bu, onuncusu da şu” demiyoruz. Daha sonraysa bizim için hangi oyunların yılın oyunu olduğuna dair başka bir yazımız olacak esasen.
Toplamda 15 oyunluk bir ana listemiz ve listenin sonunda da birkaç bonus oyunumuz var. Yılın oyunlarına dair yorumlarınızı da bekleriz diyerek listemize geçelim:
2020’NİN KARE ASI
Hades
Sonda söyleyeceğimi başta söylemiş olayım: Hala oynamadıysanız durduğunuz kabahat, koşa koşa gidin alın ve bu oyunu oynayın. Bu oyunu oynamamış olmak sahiden büyük bir kayıp bana nazaran. Şu fiyata bir oyun alacaksınız, onlarca saat (hatta tahminen kimileriniz yüzlerce saat) oynayacaksınız, lakin yeniden de doyamayacaksınız. Aklınızın ucunda daima o olacak, birinci fırsatta tekrar açıp oynamak isteyeceksiniz. Görselleri pek hoş, müzikler enfes, seslendirme çok başarılı, aksiyona doyuyorsunuz. Oyunun temel mekanikleri o kadar düzgün kurgulanmış ki, ders diye okutulur. İnanın sayfalar boyunca övebilirim bu oyunu. Yeniden de nasıl bağımlılık yaptığını anlamak için, şahsen deneyim etmeniz en hoş yol.
Final Fantasy VII Remake
2019’da Resident Evil 2 Remake gelmiş ve sahiden ses getiren bir üretim olmuştu. O vakit tekrar imaller için bir standart belirlediğini söylemiştik. Fakat yalnızca 1 yıl sonra yine üretim konusunda yeni bir tepemiz var artık: Final Fantasy VII Remake! Zati orjinal oyun gelmiş geçmiş en uygun oyunlardan birisiydi. Ancak hazırla yetinmeyip oyunu tekrar yaratmayı başarmışlar, ortaya konulan işe lakin şapka çıkartılır. Artık spoiler olmasın diye ayrıntılarına girmiyorum, lakin birinci oyunda kısaca geçilen, çok da üzerine düşünmediğimiz bir sahne bile burada yılın en dramatik oyun anlarından birisi haline geliyordu. Birinci oyundan tahminen pek çok kişinin ismini bile hatırlamakta zorlandığı birtakım karakterler, burada ete kemiğe bürünüyor, size acı tatlı anılar armağan ediyorlardı. FF XV ile aksiyona yanaştırdıkları çatışma sistemi burada da çok düzgün bir formda işlenmişti. Müzikler konusunda bana nazaran bu yılın en başarılı oyunuydu. Görsel taraftan esasen söylenecek bir şey yok, başarısı ortada. Yani hangi açıdan bakarsanız bakın, hepsinde tepeye oynayan bir imal var karşımızda. Devam oyununu sabırsızlıkla bekliyoruz.
The Last of Us Part II
Çok tartışmalı bir oyun oldu; bazıları nefret etti, bazılarıysa vefatına savundu. İki uçtaki fikirleri bir kenara bırakırsak, sevenlerin de sevmeyenlerin de haklı olduğu noktalar vardı. Şahsen ben de kıssa (anlatımı ve sunumu) konusunda kahırları olan bir imal olduğu kanaatindeyim. Lakin teknik olarak muazzam bir iş ortaya konulduğunu, atmosferi yansıtma konusunda pek başarılı bir performans sergilediğini hepimiz kabul ediyoruzdur herhalde. Öyküsünü sevmeyenlerin dahi kabul edecekleri bir nokta oyunun ele aldığı, kurguladığı dünyayı yansıtmak konusundaki başarısı olsa gerek. Ayrıntılara gösterilen itina başlı başına takdiri hak ediyor. Ne denilirse denilsin, son yılların en başarılı üretimlerinden birisi olarak bu listedeki yerini sonuna kadar hak ettiğini söylemek, hakkını teslim etmek gerek.
> The Last of Us Part II – İnceleme
Ghost of Tsushima
Şu oyun duyurulduğunda nasıl heyecanlandığımı dün üzere hatırlıyorum. Yıllar boyunca Ubisoft sanki AC serisini Japonya’ya taşır mı, samuraylı bir Assassin’s Creed oyunu görür müyüz diye bekleyenlerin yanıtı Sucker Punch’tan geliyordu. Samuray sinemalarına düşkün olanlar için bulunmaz bir nimetti işte. Lakin bir yandan da telaşlıydım, beklentiyi gereksiz yere yükseltmekten tasa ediyordum. Neyse ki bu türlü olmadı. Tsushima adası tam da hayallerimizdeki üzereydi. Etrafta uçuşan yapraklar, rüzgâr, ormanlar, göller, akarsular, doruklarda gezinip bulduğumuz tapınaklar … Güya biz de oraya ışınlanıvermiştik işte. Samurayımız Jin’in birebir kapışmalarda tek bir kılıç atılımıyla düşmanlarını alt ettiği sahneler sinemalardan kopup gelmiş üzereydi. Kaplıcada dinlenip dinçleşmesi, bambularla kılıç talimi üzere ayrıntılar da güzel düşünülmüştü, haiku yazdığımız sahneler de çok hoştu. Ülkemiz oyuncuları ismine beğenilen bir ayrıntı da oyunun Türkçe altyazılarıydı, bizi o havaya sokacak bir çeviri performansı sergilenmişti. Yani yapması gereken ne varsa layıkıyla yapan, başarılı bir oyun var karşımızda. Her şeyi yapmaya çalışıp da bocalayanları görünce, değerini bir sefer daha anlıyor insan 🙂
> Ghost of Tsushima – İnceleme
GERİ BEŞLİ
Doom Eternal
Doom serisi zati aksiyon oyunları denince birinci akla gelen serilerden. 2016 yılında çıkan ve seriyi yine başlatan oyunla yine ivme kazanmıştı. Lakin Doom Eternal bunun oldukça ötesine geçti. Bazıları platform kısımlarından rahatsız olsa da aslında o kısımlar da oyuna başka bir hava, farklı bir tempo katmıştı. Tempo demişken, oyunun o denli bir ritmi var ki, başından kalktığınızda kalp ritminizin eski haline gelmesi, zihninizin olağana dönmesi biraz vakit alıyor. Müzikleri zati tam gaz modüller. Bir de oyunun öyküsü ile ilgili ayrıntılar var, onlar da işin kreması olmuş. Hasılı, katıksız aksiyon arayanların birinci tercihi olmayı başardı.
> Doom Eternal – İnceleme
Animal Crossing: New Horizons
Felaket yılının parlayan yıldızlarından birisi oldu Animal Crossing. İnsanların psikolojilerinin allak bullak olduğu bir devirde imdada yetişti. Meskenlere kapandığımız periyotta, dünyaya açılan pencere olmayı başardı. Olağanda oyunlarla pek alakası olmayanları bile bu dünyaya çekti. Bu dünyanın bütün geriliminden sıyrılıp kaçacak sanal bir dünya sundu oyun severlere. O kadar tatlı bir deneyim vadediyor ki, ona sırtınızı dönmek, bu şirin komşularla tanışma fırsatını geri çevirmek mümkün değil. Felaketle anılan yılın umut ışığı, memnunluk kaynağı üzere bir şey oldu. Hasebiyle bu listede Animal Crossing’i de es geçemezdik.
Crusader Kings III
İncelemesinde ve ilgili haberlerde gereğince övmediysem, bahtımı bir de burada deneyeyim 🙂 Son vakitlerde büyük ihtimalle bu kadar ayrıntılı bir strateji oyunu daha oynamadınız sevgili Oyungezerler. Avrupa, Orta Doğu ve Asya’da en ufak idare ünitelerinden en büyük krallıklara kadar tercih edebileceğiniz onlarca hanedanlıkla yaşayabileceğiniz çok farklı deneyimler sizleri bekliyor. Aldığınız her bir kararla hanedanınızın bahtını şekillendiriyor, yalnızca on yıllar değil, yüzyıllar uzunluğu karar sürecek bir hanedan kurmaya çalışıyorsunuz. Oyunun her bir yanından ayrıntı fışkırıyor. Bunları şurada birkaç satırla anlatmak imkânsız. Siz en uygunu daha fazla oyalanmayın, gidip oynayın.
> Crusader Kings III – İnceleme
Yakuza: Like a Dragon
Bu seneyi bir Yakuza oyunu olmadan geçirsek olmazdı, neyse ki, Like a Dragon imdadımıza yetişti. Kazuma Kiryu ile o kadar uzun müddet geçirdikten sonra yeni bir kahramana ısınmak biraz sıkıntı olacak olağan. Fakat Ichiban Kasuga alanlara hiç de üzücü giriş yapmadı. Seri bir de sıra tabanlı çatışmalara geçiş yapıp neredeyse tam bir JRYO havasına büründü, bu da riskli bir ataktı. Ama bu hususta da sorun yaşamadı. Sonuçta o denli ya da bu türlü bir Yakuza oyunuydu işte. Bir yandan bütün ciddiyetiyle bir öykü anlatıp bizleri o drama ortak ederken olmadık yerlerde birbirinden absürt sahnelere imza atan, tekrar içerik dolup taşan, yapılabilecek onlarca şeyle saatlerimize ambargolar koyan klasik bir Yakuza oyunu. Daha ne isteriz ki?
Microsoft Flight Simulator 2020
Microsoft için bu yılın en büyük başarılarından birisi Microsoft Flight Simulator 2020 olsa gerek. Oyunun duyurulduğu günden itibaren daima merak edilen nokta, tez edildiği üzere bütün dünyanın modellenip modellenemeyeceği, dünyanın her bir köşesine uçmamıza imkan verip veremeyeceği idi. Oyun çıktığında gördük ki; sahiden de söylendiği üzere yapılabiliyormuş, Asobo Studio mükemmel bir teknik muvaffakiyete imza atmış. Oyunun daima güncelleniyor olması, oyuncu topluluğu tarafından da yeni uçak ve havaalanı modellerinin oyuna eklenmeye devam etmesi, daha uzun yıllar boyunca öteki bir uçuş simülasyonuna gereksinim duymayacağımıza işaret ediyor. Bize de kokpite geçip o uçsuz bucaksız gökyüzünde, pamuk üzere bulutlar ortasında süzülmek kalıyor 🙂
> Microsoft Flight Simulator – İnceleme
SON ALTILI
Wasteland 3
Klasik Fallout oyunları sevenlerin çok âlâ bildiği, bir yandan da özlediği bir seriydi Wasteland. Sonuçta Fallout’un atası olarak kabul ediliyordu -ki bu tarifi hak eden bir üretimdi. inXile, Wasteland 3 ile o kadar hoş bir geri dönüş yaptırdı ki seriye, artık daha evvel tanımamış, duymamış olanlar da bu RYO klasiği ile tanışabilir, neden bu çeşidin bu kadar sevildiğini şahsen deneyim edebilirler. RYO denildiği vakit diyaloglarda alternatifler, tatmin edici seviyede karakter gelişimi, dünyada olup bitenlere tesir edebildiğini, olayların akışını değiştirebildiğini hissetme üzere şeyler bekleyenlerdenseniz, Wasteland 3 bunları hakkıyla yerine getiren bir imal olarak karşınızda duruyor.
Demon’s Souls Remake
Souls oyunlarının atası yeni kuşakla geri döndü, hem de ne geri dönüş! Bu oyun nitekim de bir yeni kuşak oyun dedirtmeyi başardı. Yeni kuşağın sunduğu imkanlarla görsel istikametten çok kuvvetli bir üretimin ortaya konması bir yana, teknik olarak da önemli bir dönüşüm geçirmiş durumda. Sizleri atmosfere süratli bir halde çekerken bir yandan da marifetlerinizi test etmeyi başaran, Souls oyunlarına uzaklıklı oyuncuları bile seriye çekmeyi başarabilecek, dört dörtlük bir tekrar imal ile karşı karşıyayız.
Half-Life: Alyx
Yıllar boyunca bekledik durduk, sonunda yeni bir Half-Life oyunu geldi ve pek çoğumuz oynayamadık 🙂 Beklenen oyun bir VR oyunu değildi alışılmış. Çok kısıtlı bir oyuncu kümesine hitap etse de Alyx, yılın en kıymetli üretimlerinden birisi olmayı başardı. Tahminen farklı alanlarda kendisinden daha başarılı örnekler bulunabilir, lakin bütün özellikleri tek bir potada eritmeyi başaran, VR’da hoş bir aksiyon oyunu yapılabileceğini ortaya koyan bir üretim oldu Alyx. Bir VR oyunu ne kadar yeterli olabilir sorusunun yanıtı daha uzun bir mühlet boyunca Half-Life Alyx olarak kalacak üzere görünüyor.
Assassin’s Creed Valhalla
Assassin’s Creed serisi Origins ile yeni bir yola girmiş, Odyssey ile de bu yolda ileriye yanlışsız önemli bir adım atmıştı. Valhalla ise, aşikâr ki üçlüyü tamamlamaya, birinci ikisinde eleştirilen noktaları törpüleyip istenenleri sunmaya gelmiş. Çıkışındaki birtakım teknik sorunları olmasa çok daha farklı halde anılacağı aşikar. Lakin şu haliyle bile yılın en beğenilen oyunları ortasına ismini yazdırmayı başardı. Bundan sonra nerelere yelken açarlar bilemiyorum lakin Viking teması, AC serisine çok âlâ geldi.
> Assassin’s Creed Valhalla – İnceleme
Desperados III
Şunu artık rahatlıkla söyleyebiliriz ki Mimimi Games, taktik strateji oyunları konusunda rüştünü ispat etti. Shadow Tactics ile bizleri Uzak Doğu’ya, Edo Devri Japonya’sına götürmüşlerdi. Desperados 3 ile de Yabanî Batı’ya döndük, çok de hoş oldu. Bu seriyi layıkıyla devam ettirebilecek bir stüdyo olduklarını ispat ettiler. Özünde Shadow Tactics ile çok emsal bir oyun yapmışlar, fakat burada temaya uygun birtakım değişiklikler de kelam konusu natürel. Şu oyunu gördükten sonra bir sefer daha “Commandos serisine de el atsalar keşke” dedirttiler.
> Desperados III – İnceleme
Persona 5 Royal
Yalnızca birkaç yıl evvel çıkmış bir oyun, üzerine bir kısım ek edilerek tekrar piyasaya sürülüyor. Bu biçimde söyleyince aslında sevinmek bir yana kızabileceğimiz bir durummuş üzere geliyor kulağa, o denli değil mi? Fakat kelam konusu Persona 5 olunca ve bir de eklenenlerle birlikte oyunun çehresinin ne kadar değiştiğini görünce, bu durum bir anda tam bilakis dönüyor; pek olumlu bir hal alıyor. Şu oyun ikinci kez çıkıyor olmasa hiç tereddütsüz yılın oyunu adayı olurdu.
YILIN BONUSLARI
Immortals Fenyx Rising
Birinci tanıtımından itibaren Zelda’ya benzerliğinden dem vurduk, hatta oyun çıktıktan sonra da ödünç aldığı hayli nokta olduğunu gördük. Fakat yeniden de bu durum Immortals’ın yılın en güzel sürprizlerinden birisi olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Görsel stiliyle, esprili sunumuyla, kahramanımız başta olmak üzere Yunan Mitolojisinden karakterleriyle, barındırdığı pek çok görev/yan vazife ve içerikle sevildi, beğenildi, bağırlara basıldı 🙂 Yeni bir serinin de kapısını ufaktan araladı. Ubisoft, uzun bir müddetten sonra birinci sefer orjinal bir IP daha kazandırmış oldu listesine.
> Immortals Fenyx Rising – İnceleme
Ori and the Will of the Wisps
Birinci oyun Ori and the Blind Forest herhalde oynayan herkesin hoş anacağı bir oyun olsa gerek. İkinci oyunundan da tıpkı performansı sergilemesi bekleniyordu, sağ olsun beklentileri boşa çıkarmadı. Birinci oyuna nazaran önemli bir dönüşüm geçirdiğini de belirtmek gerek. Aksiyon tarafına tartı verilen, hatta boss savaşlarıyla işi bir adım da ileri götüren bir oyun olup çıkmıştı bizim o sevimli mi hoş oyunumuz. Tahminen bu durumu biraz yadırgayanlar da oldu (misal ben) fakat bu haliyle de çok beğenildi. Sonuçta görsel tarafında kaliteyi koruma eden, oynanış kısmında üzerine koyarak ilerleyen bir oyun vardı ortada, bu da haliyle başarıyı beraberinde getirdi. Başladığı noktadan çok daha geniş bir oyuncu kitlesine hitap ettiğini, bundan sonrası için de merak uyandırdığını söylemek mümkün.
> Ori and the Will of the Wisps – İnceleme
Dreams
Artık üzerine bir meyyit toprağı serpilmiş üzere sessiz kalsa da yılın birinci aylarının en hoş ayrıntılarından birisiydi. “Kendin pişir kendin ye” konseptinin oyun dünyasındaki yansıması diyebiliriz 🙂 Tek satır kodlama bilgisine sahip olmadan imza atılabilecek işleri gördükçe insanın iştahını kabartıyor. Lakin doğal o denli mükemmel görünen sahneleri hazırlamak birinci başta göründüğü kadar kolay değil. Tekrar de insanın içindeki yaratıcılığı harekete geçirmek üzere sunulan muazzam bir araç oldu. Eski oyunların tekrar üretimlerinin tasarlandığı, hatta yeni oyunların çıkmadan çıkış yaptığı bir platforma dönüştü. Önümüzdeki periyotta tekrar popülerlik kazanır mı, yeniden hayranlıkla izleyeceğimiz / oynayacağımız dizaynlara denk gelir miyiz, bekleyip göreceğiz. Bildiğim bir şey varsa o da isminin hakkını veren bir oyun olduğu.
> Dreams – İnceleme
Genshin Impact
Zelda ne büyük bir marka, oyun dünyası için ne kadar değerli bir üretimmiş, bu sene herhalde bir defa daha tescil edilmiş oldu. Düşünsenize, tıpkı yıl içerisinde hem bir yan oyunu çıkıyor (Hyrule Warriors: Age of Calamity) hem de ondan esinlenen ve çok beğenilen iki oyun (Immortals ve Genshin Impact). Ubisoft’un Immortals Fenyx Rising’ine göre daha sürpriz bir oyun oldu Genshin Impact. Fiyatsız olarak sunulmasının tesiriyle mi dersiniz mobilde, PC’de, konsolda oynanabilmesi, yani çabucak her oyuncu kitlesine ulaşabilmesinden mi, süratle popülerlik kazandı. Ancak problem kazandığı popülerlikte değil, oyuncuyu elinde tutabilmesinde. Sunduğu içerikle aslında onlarca saat oyalayabilecek oyunun daha da genişlemesi, Genshin Impact’in oyun severlerin elinden, lisanından düşmeyen bir oyun olmasını sağlıyor.
> Genshin Impact – Birinci Bakış
Fall Guys
Yılın çılgınlıklarından birisi oldu hiç elbet. Battle royale oyunları yanında halt etmiş; millet çılgınlar üzere birbirinin uçurumdan yuvarlanışını izlemeye ve o taca ulaşan kişi olmak için çırpınmaya ne kadar meraklıymış bu türlü 🙂 Latifesi bir yana, 2020, insanların eğlenmeye her zamankinden biraz daha fazla gereksinim duyduğu bir yıl olunca bu tıp oyunlar da bünyelere ilaç üzere geldi işte. Rengarenk teması, sempatik kostümleri, onlarca bireyle paylaşılan bir cümbüş sunmasıyla dikkatleri çekmeyi başardı. Yüzlerimize tebessüm yerleştiren oyun sonrasında popülerlik tacını Among Us’a devredip biraz art plana çekildi. Fakat üretimcileri orada bırakmak niyetinde değil, yeni içeriklerle tekrar hareketlendirmek konusunda gayretliler. Oyun severler için de eğlenecek gereç çıkar, kötü mı?
> Fall Guys – İnceleme