Bağımsız oyunlar ortasında bazıları klasikleşecek, bazıları büyük bütçeli üretimlerden fırsat bulduğunuz boşluklarda güzel vakit geçirmenizi sağlayacak, bazıları ortalama bir deneyim olarak nitelendirebileceğimiz pek çok örnek bulunur. Lakin piyasadaki oyun sayısı o kadar çok ve o kadar süratli artıyor ki, ortada fırsat verebileceğimiz pek çok oyunu da gözden kaçırmamız işten bile değildir.
İşte bu yüzden takip listemi olabildiğince geniş tutmaya çalışırım, böylelikle “şu oyunu da nasıl gözden kaçırmışım” cümlesini daha az kurmaya uğraş ederim 🙂
Suzerain de bir müddettir takip listemdeydi. Steam Oyun Şenliği kapsamında demosuna da göz atma imkânı bulmuştum hatta. Çıkışıyla birlikte kendisine geri dönmek imkânı buldum. Artık nasıl bir deneyim sunduğunu sizlerle de paylaşabilirim.
Başımda kentsel dönüşümler…
Oyunun açılış ekranında Nazım Hikmet’ten bir dörtlük görünce ister istemez yüzünüzde bir tebessüm oluşuyor. Geliştirici firma her ne kadar Almanya’da olsa da başta kurucusu olmak üzere yüklü olarak ülkemizden isimlerden oluşuyor. Bu durum, bizlere aşina gelecek kimi ayrıntıların da oyunda kendisine yer bulmasını sağlamış (-ki bu da oyundan alacağınız zevki artırabilecek bir nokta).
Suzerain; Sordland isimli kurgu bir ülkeyi bahis ediniyor ve 1950’li yıllarda geçiyor. Oyuna, karakterimiz Anton Rayne’in art plan kıssasına dair kısa bir kısım ile başlıyoruz. Burada karakterimizin küçükken yaptığı tercihlerden, üniversitedeki birinci dersine, öğrenci hareketlerinde takındığı tavırdan siyasete atılış kıssasına, aşk hayatından iş hayatına, dostluklarından rekabetlerine farklı bahislerde önünüze birtakım tercihler çıkıyor ve siz de verdiğiniz cevaplarla bir manada Rayne’in özgeçmişini şekillendirmiş oluyorsunuz. Yaptığımız bütün tercihler sonunda bizi bir noktaya vardırıyor: Partinin liderliği ve Sordland’ın başkanlığı.
Seçimin çabucak akabinde Lider olarak birinci misyon günümüzde halkı selamlama, grubumuzla tanışıp önümüzdeki periyotta farklı alanlarda izleyeceğimiz siyasetler hakkında istişarelerde bulunma, günün sonunda da kutlama programına katılma halinde bir ısınma tipi bizleri bekliyor. Kutlama programı akıp giderken sarayın dışında silah sesleri duyuluyor ve ortalık bir anda karışıyor. Güvenlik takımı bizi, ailemizi, yakın dostumuz yardımcımız ile ailesini sığınağa götürüyor ve biz de evvel etrafımızdakileri sakinleştirmeye, sonra da olayın ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz. Daha birinci günümüzde suikast teşebbüsü mi diye düşünürken, maksadın öbür bir isim olduğu ortaya çıkıyor. Birebir vakitte ülkenin bilinen şairlerinden birisi olan, meclisin sosyalist kanadından bir milletvekilinin vurulduğunu ve öldürüldüğünü öğreniyoruz. İşte oyunda karşımıza çıkacak pek çok problemden birisi bu.
İktisat, yeni anayasa çalışmaları, dış siyaset üzere sıkıntılarla uğraşırken bu da nereden çıktı bu türlü? Suikastın gerisinde kimler var? Münferit bir hadise mi, yoksa bütün ülkeyi avcuna alacak büyük bir yangının fitilini ateşleyen bir aksiyon mi? Zihninizde yankılanacak pek çok soruya yenileri de eklenmiş oluyor; ülkedeki milliyetçi kanat ile solcu kanat ortasında çatışmaların tırmanmasını önlemek de önceliklerinizden birisi haline geliyor böylelikle.
Karakterimizin art planını oluşturduğumuz kısımda bizi parti liderliğine götüren parti içi ataklarımızı ve seçim kampanyamızı da içeren kısımlarda bulunuyor. İşte bu kısımlarda benimsediğiniz birtakım prensipler ve seçim devri vaatleriniz, vazifeye geldikten sonra alacağınız kararlarda karşınıza çıkabiliyor. İsterseniz, seçimde halka daha özgürlükçü bir anayasa kelamı verdim diyerek bu tarafta adımlar atabilir ya da “Dün dündür, bugün bugün” diyerek değişiklikten vazgeçebilir, “yerleşik nizamın devamı” tarafında karar verebilirsiniz.
İktisatta özgür rekabeti mi önceleyeceksiniz yoksa yola devletçi siyasetlerle mı devam edeceksiniz? İş adamların gönlünü güzel tutmayı mı yoksa ülkenin görece az gelişmiş bölgelerini kalkındıracak yatırım planlarını mı tercih edeceksiniz? Diyelim ki büyük ölçekli bir altyapı yatırımına karar verdiniz, iş bununla da bitmiyor. İhaleyi hangi firmaya vereceksiniz? Yeni anayasa çalışmalarında, üniversitede dersine girdiğiniz ve artık de yanınızda yer alan profesörün görüşlerini ne ölçüde dikkate alacaksınız? Muhalefet ile nasıl bir işbirliği yapacaksınız?
Gelelim dış siyasete. Yanı başınızda sorun yaşayan komşu ülke, mülteci kabul süreçlerini gevşetmemizi istiyor, lakin aslında oradan çok sayıda mülteciyi ülkenizde barındırıyorsunuz, daha fazlasını kaldırabilir mi Sordland? Kuzey komşunuz çok saldırgan bir tavır içerisinde, komşu ülkelere saldırıp duruyor. Sordland’deki dış temsilciliklerinden birisini kapattı, konsolosunu geri çekti. Sonda da hareketlilik yaşanıyor. İster rest çeker, ister konsolosluğunuzu kapatırsınız. İster birliklerinizi harekete geçirir, ister dünya kamuoyunun dayanağınızı ardınıza almaya çalışırsınız.
Bu formda sayfalar dolusu yazabilirim. Anlayacağınız üzere oyunda göz önünde bulundurmanız gereken pek çok nokta, vermeniz gereken sürüsüne rahmet karar var. Bunların pek birçok aslında yakın geçmişte yahut günümüzde karşılaştığımız dünya sorunlarının bir kurgu içerisinde sunulmuş halleri. Suzerain; bu tarafıyla de dikkatinizi çekmeyi başarabilecek, “ben olsam şöyle yapardım” cümlelerinizi aksiyona dökebilmenizi ve sonuçlarını şahsen deneyim etmenizi sağlayan bir oyun.
Seçimlerden seçim beğen
Üretimcisinin tabiriyle “metin tabanlı bir rol yapma oyunu” Suzerain. Aslında politik simülatör şeklinde olduğu da söylenebilir. Memleket sorunları hakkında ilgili bakanlarınız, danışmanlarınız, bürokratlarınız ile görüşmeler yapıyor, karşınıza çıkan tercihlerden birini seçiyor ve sonuçlarını takip ediyorsunuz. Vakit zaman iş adamlarıyla, siyasi figürlerle de görüşüyor ve bu noktalarda da kimi kararlara imza atıyorsunuz. Bir yandan da aileniz ve dostlarınız ile bağları de yönetmeyi ihmal etmiyorsunuz. Kısaca, Sordland Lideri Anton Rayne olmak nasıl bir şeymiş, birinci elden test etme imkânı sunulmuş 🙂
Metin tabanlı bir oyun olması bazılarını kendinden uzaklaştırabilir. Fakat bu sizleri yanıltmasın, aslında pek güzel bir deneyim vadediyor. Tek yapmanız gereken bir baht vermek. Bu noktada olağan oyunun eksi olarak görülebilecek istikametlerinden de bahsetmek gerek.
Oyunun öğretici kısmının, en azından bu usul oyunlara yeni başlayanlar için biraz daha ayrıntılı tutulması yararlı olabilirmiş.
Arayüz de biraz daha elden geçirilse kötü olmazmış hani. Biraz daha bilgi sunulsa üzücü olmazmış, ekonomiyi 10 çizgi üzerinden görmek, bütçe ve refah bilgileriyle yetinmek gerekiyor şu haliyle.
Bilhassa de başlangıçta kimi kararları almak çok kolay geliyor. Oyuncu üzerinde en baştan bir baskı oluşturmamaları bir manada hoş. Fakat bir yandan da bu usul oyunları takip edenler, o alışıldık gerilimi arayabilirler. Bir de kararımızın sonuçları hakkında rastgele bir uyarıcının devreye girmeyip de ilerleyen periyotlarda hop diye karşınıza çıkması tahminen daha gerçekçi, ancak bazıları için de rahatsız edici olabilir. Kendi adıma bu biçimi seviyorum, lakin herkesin güzeline gitmeyeceğini yahut herkesin çabucak ahenk sağlayamayabileceğini de not etmek istedim.
Oyunda seslendirmelere yer verilseymiş atmosfere önemli katkıda bulunabilirmiş. Gerçi küçük bir stüdyodan ve kısıtlı bir bütçeden bahsettiğimizi de unutmamak gerek, münasebetiyle bu makul görülebilecek bir nokta. Ancak müzik kısmında da çabuk tekrara fikir oyun en azından işitsel istikametten oyuncuyu kendine çekmek konusunda pek parlak bir performans sergileyemiyor ne yazık ki. Lakin bunu görsel istikametten telafi ettiğini söylemek mümkün, karakter illüstrasyonlar güzel.
Suzerain ile geçirdiğim vaktin toplamına baktığımda, pek keyifli bir deneyim olduğunu söyleyebilirim. Dünya problemleri hakkında söyleyecek kelamı olan bir oyun arayanlar, gönül rahatlığıyla bir talih verebilirler, pişman olmazsınız.