Yeni Hitman üçlemesi, yani başka ismiyle “Suikast Dünyası” onlarca farklı maksat ve lokasyona konut sahipliği yapıyor. Elbette üçlemenin her kısmı tıpkı kalitede, birebir zenginlikte değil; bunlar ortasında bariz biçimde oburlarının ortasından sıyrılanlar var.
Biz de sizin için üçlemenin (bizce) en uygun beş haritasını listeledik ve bunları neyin özel yaptığı konusunda yorumlarımızı da eksik etmedik.
5) Show Stopper – Paris
World of Assasination serisinin birinci kısmı Paris’te lüks bir malikanede geçen bir moda gösterisini bahis alıyordu. Bence bu kısmın özel olmasının nedenlerinden biri de hem yapımcıların hem de oyuncuların yenilenen Hitman dizaynını birinci defa görüyor olmalarından kaynaklanıyor.
Bu kısımda benzerlerine oranla daha fazla suikast seçeneği var ve zorluk düzeyi de Hitman 2 ve 3’e nazaran bir tık daha yüksek. Malikanenin uzun ve ayrıntılı koridorlarında çok sayıda olay tıpkı anda oluyor ve yalnızca görsel lisanıyla bile oyuncunun dikkatini çekebilecek çok sayıda eşya, dekor ve karakter var. Showstopper özel bir kısım, zira IO Interactive’in bu kısmı yaparken üretim dertlerine takılmadan ellerinden gelenin en güzelini yaptıklarını hissediyorsunuz.
4) Death in the Family- Dartmoor
Birinci oynayışınızda dedektifin yerine geçince bu kısmın epeyce çizgisel olduğunu düşünebilirsiniz fakat durum katiyetle bu türlü değil. Cinayet romanlarını aratmayacak bu kısımda çok sayıda bilinmeyen kapı, eş vakitli olay ve farklı gizemler var. Bu kısmı farklı rollerde tekraren bitirmeye çalıştım ve her kezinde zamanlamama bağlı olarak daha evvel görmediğim küçük ayrıntılarla karşılaştım.
Bunların hiçbiri olmasaydı bile Knives Out sinemasına bayılan bir oyuncu olarak 47 numara olarak cinayeti çözmeye çalışmak ziyadesiyle eğlenceliydi. Dartmoor yaratıcı dizaynla Hitman üzere muhakkak bir konsepti olan bir yapıtın bile ne formda evrilebildiğini gözler önüne seriyor.
3) The Finish Line – Miami
İtiraf etmem gerekiyor ki Hitman 2’nin Miami kısmı The Finish Line, sıralamayı ben değil de bir oburu yapsaydı tahminen de çok daha gerilerde olurdu. Serinin ikinci oyununa ilişkin birinci gerçek kısım olduğu için olsa gerek, alanlar hayli büyük olsa da 47 numaranın yaratıcı cinayetler işlemesi için çok sayıda fırsat da mümkün.
Miami kısmı amaçları ikiye ayırmasına karşın, tıpkı vakitte ikisinin de tek bir hikayede birebir anda yer almasını ve neden sonuç bağlantısının mantıklı bir halde sunulmasını da sağlıyor. Benim aklımı alan ayrıntı ise gayelerden Sierra Knox’u yarış pistinde haklayabiliyor oluşumuz oldu. Yalnızca yarış esnasında yapılacak cinayetler için bile 6 farklı yol bulmuştum. Eminim ki bugün oyunu bir defa daha açsam çok daha cesaretli sistemlere de denk gelebilirim.
2) Apex Predator
Apex Predator’den incelememde de uzun uzadıya bahsettim. Bu kısmın bir numara olmamasının tek nedeni kıssa ögelerinin azaltılıp bütün kısmın bir av mantığı üzerine olması.
Apex Predator’deki sahne, yani Berlin gece kulübü o kadar akılda kalıcı değil. Dış yerlerin da sakinliğinin bunda hissesi var elbette. Bu kısmı özel kılan ana öge nitekim de 47 Numaranın ne kadar da müthiş bir vefat makinası olduğunu hissettiriyor oluşu. 47, gerisi gerisine Providence’ın en yeterli katilleriyle karşı karşıya geliyor. Avın ve Avcının her saniye değiştiği bu ortamda üstünlük sağlayabilmek önemli bir tatmin hissi yaratıyor.
1) World of Tomorrow – Italya
World of Tomorrow kısmı serinin en büyük kısımlarından biri olmakla bir arada, birebir vakitte IO interactive’deki yaratıcı beyinlerin her kesimi saat üzere işleyen bir hikaye örgüsünü nasıl sarabildiklerinin en büyük delili. Sapienza muazzam büyüklükte bir harita ve neredeyse boşa harcanmış, anlamsızca bırakılan tek bir kısım bile yok. Ben bu kısmı oynarken 8 farklı öykü misyonu keşfetmiştim ve eminim ki atladığım en az 1-2 tane daha vardır. Görkemli Italya sokaklarının yanı sıra, yeniden bilinmeyen bir düşman üssü ve çokça yaratıcı cinayet seçeneği World of Tomorrow’u yalnızca bu üçleme için değil, bütün Hitman oyunları ortasındaki tartışmasız en güzel Hitman kısmı yapıyor.
Olur da Hitman hakkında bilgi sahibi olmak yahut en azından seriyi oynamış kadar olmak isteyen bir oyuncuya denk gelirsem, tek yapmam gereken onunla bu kısmı oynamak olacak. Abartmadan söyleyebilirim ki Hitman 1 yalnızca bu kısımla çıksaydı bile oyuna vereceğim not hayli yüksek olurdu.