Karşısına çıkan kafatası örneği, daha evvel rastlamadığı tiptendi. Bu kafatası, ne olduğu anlaşılamayan objelerle çepeçevre kaplanmış ve şaşırtan bir biçimde toprağın altında binlerce yıl korunmayı başarmıştı.
Peki bir arkeoloğun hafriyat sırasında çıkardığı kafatasının üzerindeki şeyler tam olarak neydi?
Eski Taş Çağı’na ilişkin olan ve İtalya’nın Caviglione Mağarası’nda bulunan bir kafatası, sıra dışı detaylara sahipti.
Arkeolog Emile Riviere tarafından 1872 yılında hafriyat çalışmaları sırasında ortaya çıkarılan bu iskelet, ilk etapta bir erkeğe ilişkin zannedildi. Hatta bu sebeple iskelete “Mentone Adamı” lakabı takılmıştı.
Fakat arkeoloğun çalışmaları sonucunda bu cesedin bir bayana ilişkin olduğu tespit edildi ve “Cavigliona Kadını” olarak anılmaya başladı. DNA incelemeleri sonucunda uzun uzunluklu bu bayan vefat ettiğinde 37 yaşındaydı, muhtemelen birkaç doğum yapmıştı ve hâlihazırda gebeydi.
Dikkati çeken özelliği ise kafatasının küçük deniz kabuklarıyla ve kırmızı renkte geyik yahut köpek dişleriyle kaplı olmasaydı. Bu deniz kabukları iç içe geçmişti ve âdeta bir başlığı anımsatıyordu.
Peki Cavigliona Kadını’nın kafatası, neden deniz kabuğu ve hayvan dişleriyle kaplıydı?
Aslında bu sorunun yanıtı bir oldukça tartışmalı. Eski Taş Çağı insanları, mevtten sonra yaşama inanıyordu ve vefat eden şahsa, mezara konulmadan evvel bu türlü bir başlık takmak âdettendi.
Değerli eşyalar ve aksesuarlar, makul bir sınıfa aitliğin göstergesiydi ve onları giyen ve takan bireyler, âdeta sosyal üstünlüklerini kanıtlardı. Bir başka görüşe nazaran ise bu türlü bir başlığın gücün değil, kutsallığın bir işareti olduğuydu.
Böylece deniz kabuklarından ve hayvan dişlerinden oluşan bu aksesuarı, annelerin taktığına yönelik bir niyet ortaya çıktı.
Cavigliona Kadını’nın dışında o periyotta yaşamış olup buna benzeri bir başlık takan ikisi bayan olmak üzere üç kişi daha vardı. Bunlardan birincisi 15 yaşındaki bir erkek çocuğu olan Arene Candide Prensi’ydi. Candide, Prens lakabını gömüldüğü harika teçhizata borçluydu ve kafatası, yüzlerce delikli kabuktan oluşan bir başlık ile çevriliydi.
Ostuni Bayanı Delia ise kestirimi olarak 27.000 yıl evvel yaşamış hamile bir bayandı. Delia’nın başı, kırmızı toprak boyasıyla boyanmış bir başlıkla süslenmişti ve çeşitli kabuklar ve geyik dişleriyle kaplanmıştı.
Son olarak hafriyatlar sonucunda cesedi 1989’da çıkarılan Paglicci Bayanı da birebir devirde yaşadığı öbür bayanlara emsal bir başlık ile gömülmüştü. Koyu sarı bir başlığın ön yüzünde yedi delikli geyik dişleri bulunmaktaydı.
Eski çağlarla ilgili öteki içeriklerimiz: